Rozdział 1

Hermiona zbudziła się. To dzisiaj jedzie do Hogwartu,do drugiego swojego domu. Uśmiechnęła  się i pomaszerowała do łazienki.Bardzo się zmieniła po rozstaniu z Ronem. Zaczęła chodzić na imprezy,upijać się .Ale nie zmieniła się tylko z charakteru, ale także z wyglądu. Jej sylwetka zaokrągliła się tam gdzie trzeba, włosy z wielkiej szopy zmieniły się w delikatne fale z jasnymi końcówkami. Hermiona podrosła jakieś 10centymetrów i jej wzrost wynosił 178cm. Dziewczyna wyglądała jak wzięta z pokazu mody, dlatego faceci się za nią oglądali jak przechodziła koło nich na ulicy,lecz sama dziewczyna nie zwracała na to uwagi.Z\mieniła także w sobie styl ubierania zaczęła nosić buty na obcasach,sukienki,spódnice,sukienki i wiele innych odważnych kreacji.Zmieniła się dla siebie, wciąż była dziewczyną ,którą interesował świat.

 -Zemstę czas zacząć.-pomyślała Hermiona i uśmiechnęła się kpiąco.

Zaczęła nakładać na siebie Lekki makijaż. Następnie poszła do pokoju żeby się ubrać w wczoraj naszykowane ubrania.

Gdy już założyła zestaw. Poszła nalać sobie kawy. Jej rodzice zginęli w wypadku lotniczym gdy wracali z Australii do Anglii.Bardzo to przeżyła ,postanowiła ,że będzie silna.Gdy napiła się kawy i pobiegła po swój kufer bo za pół godziny odjeżdżał pociąg. Chwyciła kufer zbiegła na dół i zamknęła drzwi do domu.Zamknęła oczy i usłyszała charaktery styczny trzask. Po chwili pojawiła się na peronie czarodziejów.Wszyscy chłopcy rozbierali ją tam wzrokiem.Dziewczyna nic sobie nie robiąc szła dumnie wyprostowana.Pojawił się dopiero problem gdy miała wchodzić do pociągu.Nie mogła unieść swego kufra.Nagle koło niej pojawił się przystojny brunet i pomógł jej wtaszczyć kufer.Uśmiechnęła się do niego i powiedziała.

-Dzięki. My się chyba nie znamy.-wyciągnęła rękę - Hermiona Granger.

Chłopak popatrzył na nią z otwartymi oczami i pomyślał.

To jest Granger, ale z niej laska.

Miło mi, Teodor Nott.- Podał jej rękę i pocałował ją.Po wojnie nie interesowała go czystość krwi i chciał odpłacić swoje grzechy.

Co to się stało not że jesteś miły dla szlamy- jej głos ociekał jadem.

Posłuchaj hermiono chciałem cię przeprosić za te wszystkie lata kpin i obelg. Jest możliwość ,że mi wybaczysz?-popatrzył skruszony na dziewczynę.

Hermiona gorączkowo myślała czy mu wybaczyć czy nie. Przecież mógł się zmienić , zrozumieć soje zachowanie.Postanowiła dać mu drugą szansę.

Dobra daje ci drugą szansę nie zmarnuj tego.

Teodor ze swojego szczęścia podbiegł do dziewczyny i ją przytulił.Dziewczyna stała zaskoczona.

-Mów mi Teo, hermiono

-Nazywaj mnie Mioną.

-No więc droga Mionko czy zaszczycisz mnie swoją obecnością podczas podróży.

-Oczywiście-odpowiedziała i ruszyli do wolnego przedziału.

Okazało się ze mieli dużo wspólnych tematów ich rozmowę przerwał....